In 2018 kreeg ik de diagnose van de Ziekte van #Crohn. Een Auto-immuunziekte: Een ‘chronische’ ziekte waarbij het immuunsysteem zich tegen het lichaam zelf is gaan keren.
De prognose was dat ik mijn hele leven hier last van zou hebben, standaard minder energie zou hebben dan de ‘gemiddelde persoon’ en ik op regelmatige basis last zou krijgen van hevige ontstekingen die opvlammen in het spijsverteringskanaal. Met pijn, hevige diarree, misselijkheid en verhoging als uiting. Ik kreeg er zware medicatie voor.
De zware medicatie hielp enigszins, maar zorgde voor andere vervelende ongemakken zoals nog minder energie, huiduitslag en mentale problemen. Ik mocht de medicatie langzaam afbouwen.
“Nou, het wordt nu denk ik wel tijd om het met je over de onderhoudsmedicatie te gaan hebben.” Hoor ik mijn arts nog zeggen. Ik keek ‘m verbaasd aan. Volgens alle testen was er geen ontsteking meer aanwezig. “Waarom?” vroeg ik. “Omdat het zomaar kan zijn dat je opnieuw een opvlamming kunt krijgen en dat willen we voor zijn.” Ik vroeg hem of, als ik de onderhoudsmedicatie neem, er inderdaad geen kans meer zou zijn op een opvlamming. Dit was niet het geval. De kans was wel kleiner. Ik bedankte hem vriendelijk en liet hem wat verbijsterd achter.
Het klopt niet, dacht ik. Mijn lichaam gaf een signaal af: Ik vind de werkomgeving waar ik in zit vreselijk, ik heb super veel stress en paniek en kan geen rust vinden in mezelf. Ik sport niet en maak nu niet altijd echt de meest gezonde keuzes wat betreft mijn voeding. Intuïtief ging ik ‘holistisch’ aan de slag met mezelf. Het moest allemaal met elkaar in verbinding staan. En dat deed het. Inmiddels slik ik al meer dan 3 jaar geen medicatie meer en heb ik geen last meer gehad van ontstekingen in mijn spijsverteringskanaal.
Wat ik gedaan heb? Met mezelf aan de slag gegaan op alle holistische niveaus en de keuzes gemaakt die voor herstel hebben gezorgd.
Geen zweverige poespas. Gewoon, de energie in jezelf steken. Het beste voor jezelf gunnen. Je eigen donkere stukken aankijken en omarmen. Het hele kleurenpalet aan emoties willen ervaren. Jezelf omgeven met mensen en omgevingen die jou energie geven. Werken aan je eigen persoonlijke ontwikkeling. En vervolgens met al de info jouw eigen waarheid ontdekken. Loslaten wat je niet (meer) dient. Een coach of therapeut zien waar je je veilig en relaxed bij voelt. Regelmatig bewegen en gezondere voedingskeuzes. En het allerbelangrijkste: #Lichaamswerk; jouw zenuwstelsel op regelmatige basis in veiligheid en tot rust laten brengen. Ik gebruik hier o.a. Reiki, ademhalingsoefeningen en yoga voor. Onze zenuwstelsels in deze maatschappij staan op scherp, in constante staat van stress. In #stress en onveiligheid kun je niet ontspannen. Mijn darmen waren hier een goed voorbeeld van ;).
𝗜𝗸 𝗴𝗲𝗹𝗼𝗼𝗳 𝗶𝗻 𝗲𝗲𝗻 𝘀𝗮𝗺𝗲𝗻𝘄𝗲𝗿𝗸𝗶𝗻𝗴 𝘁𝘂𝘀𝘀𝗲𝗻 𝗱𝗲 𝗿𝗲𝗴𝘂𝗹𝗶𝗲𝗿𝗲 𝗲𝗻 𝗱𝗲 𝗰𝗼𝗺𝗽𝗹𝗲𝗺𝗲𝗻𝘁𝗮𝗶𝗿𝗲 #𝗴𝗲𝘇𝗼𝗻𝗱𝗵𝗲𝗶𝗱𝘀𝘇𝗼𝗿𝗴.
Mijn boodschap: Geloof de diagnose, maar niet de prognose. Je mag best kritisch zijn. Het gaat om jou. Maar je hebt wel echt zelf eraan te werken.
Liefs,
Milou