Wie is Milou?

Al van jongs af aan leek ik niet helemaal volgens de maatschappelijke verwachtingen te reageren op situaties. Ik had toen geen idee dat ik meer prikkels ervaarde dan de meeste mensen en dat ik luisteren soms lastig vond omdat de energie niet strookte met de woorden. Als kind is het moeilijk om dit te achterhalen, zeker als jouw omgeving het eigenlijk ook niet zo goed begrijpt. Hoe kun je jezelf dan gaan begrijpen? Ik noemde mezelf regelmatig een spons die energieën en emoties van anderen opzoog en na verloop van tijd niets anders kon dan dat met een grote huilbui te ontladen met allerlei fysieke klachten van dien. Ik heb altijd vanuit een soort helicopterview (hoger bewustzijn) naar de wereld en de mensen om me heen gekeken. Ik voelde me niet veilig genoeg in mijn eigen lichaam. In plaats van dat ik voor mezelf kon gaan staan, emoties door de dag heen ging doorvoelen en ontladen, ben ik me gaan gedragen als een kameleon. Ik paste me aan naar wat er van me werd verwacht. Want ‘dat wat ik voelde klopte toch niet?’ Ik richtte mijn energie naar buiten in plaats van naar binnen. Steeds meer schilden creëerden zich rondom mijn kern en de spanning bouwde zich met de jaren op. Hier en daar wat emotionele uitspattingen, en veel ongewenste lichamelijke klachten, maar me niet laten kennen: pijnstillers of antibioticaatje erin en daarna weer gauw verder met wat er te doen stond.

​

Ik weet snel wat een ander nodig heeft. Een verantwoordelijke harde werker noemde ik mezelf, maar dat was ik niet, dat was mijn schild. Het schild dat ik had gecreëerd om vooral maar niet te veel te voelen en mezelf te zijn. Ik kwam vlak na mijn studie Toegepaste Psychologie in een omgeving te werken waar ik zag hoe het anders kon, ik toen niet op de juiste positie stond om daar iets aan te doen en waar de spanningen dusdanig opliepen waardoor mijn lichaam zelf ging aangeven dat het klaar was. Ik kreeg het label van gegeneraliseerde angststoornis omdat ik overal, echt overal, over piekerde. Mijn hele lichaam deed zeer. Daarnaast viel ik kilo’s af en bleek ik ontstekingen te hebben in mijn darmen. Ik kon niet anders dan me ziekmelden op werk. Ik heb wekenlang gehuild. Ik raakte om het minste geringste in paniek, hyperventileerde, had oorsuizen, 'shake' aanvallen, spierspanningen en - schokken, en ik sliep niet tot nauwelijks.

Ik ging in therapie bij een psycholoog om het over mijn piekergedachten te hebben en ik ging naar een specialistische MDL arts voor mijn darmen. Als kers op de taart kreeg ik ook nog de diagnose van de chronische ziekte van Crohn (Meer over weten? Lees hier mijn blog hierover.) Mijn psycholoog had alleen tijd voor de behandeling op mijn zo-gelabelde angststoornis. Mijn MDL arts was alleen gefocust op mijn spijsverteringskanaal. Op zich was dit beide nodig voor mijn herstel, maar ik merkte dat ik vragen had over een eventuele verbinding tussen mijn piekergedachten, overspannenheid en mijn darmen. Dit zou kunnen, maar daar konden de psycholoog en arts mij niet verder in helpen (deels werd het weggewuifd, deels omdat ze daar niet voor hadden ‘gestudeerd’, deels hadden ze er ook geen tijd voor).  Ik slikte braaf mijn medicatie en maakte de sessies met de psycholoog af. Ik ging op zelfonderzoek uit en las veel boeken. Los van dat ik erachter kwam dat ik hoogsensitieve eigenschappen heb, zoals helder weten en helder voelen, kwam ik in aanraking met o.a. het holisme. Ik besefte dat er op veel verschillende niveaus bij mij nog ontwikkeling nodig was en dat de behandelingen door de psycholoog en MDL arts mij op de korte termijn wel beter zouden laten voelen, maar dat op de lange termijn ik weer in een zelfde patroon van overspannenheid zou komen. Dit omdat zij alleen de symptomen behandelden. Ik had wat te behalen op alle holistische niveaus. Ik moest naar de angel/de oorzaak, en niet alleen de symptomen bestrijden. Want het moest toch ergens vandaan komen? Stukje bij beetje heb ik mijn innerlijk kind aan de hand genomen en ben ik oude trauma’s, overtuigingen, patronen, mechanismen, angsten gaan aankijken en heb ik andere keuzes gemaakt voor mijn persoonlijke ontwikkeling.

​

Doordat ik dat wat in mijn lichaam opgeslagen zat aan emotie bevrijdde, door het niet meer te negeren maar in alle veiligheid te doorvoelen en van daaruit verdere actie te ondernemen, begon de energie weer te stromen. Ik kon mezelf weer voelen en daar waar ik nu écht blij van word. Ik veranderde van baan en ben de opleidingen tot Reiki Master en Holistisch Therapeut gaan volgen. Ik heb onderhoudsmedicatie voor mijn darmen afgeslagen aangezien er geen nieuwe ontstekingen ontstonden en slik dus al jaren geen medicatie meer voor die ‘chronische' ziekte. (Dit is absoluut geen aanmoediging om pillen te laten staan of artsen niet serieus te nemen; ik geloof echt in een nauwe samenwerking tussen de reguliere en de complementaire zorg!)

Mijn gekke onverklaarbare fysieke kwaaltjes zijn verdwenen, en als er al iets opkomt weet ik hoe ik hier naar kan kijken en luisteren. Ik ben gaan samenwerken met mijn lichaam. Energie is mijn taal. In verbinding met mezelf en daardoor ook in liefdevollere diepere verbinding met anderen. Hoe meer lagen je van jezelf kent en heelt, hoe meer je dit ook in de ander zult herkennen en liefhebben. Verliefd op het leven; op alle donkere en lichte kanten. 

​