Wie is Milou?
Mijn naam is Milou Glasbergen, wonend en werkend in het mooie Leiden, Zuid-Holland. Een nuchtere, luistervaardige en invoelende voelspriet met een sterk ontwikkelde intuïtie die in de rust een spiegel kan voorhouden en (met humor) een vertrouwde, ontspannen omgeving creëert waarin energie zal gaan stromen en emotie in beweging wil komen. O.a. opgeleid als Toegepast Psycholoog, Reiki Master en Holistisch Therapeut.
Verdere werkervaring in Horeca, Sales, Arbeidsbemiddeling, Human Resources (HR) en als coach en trainer voor (hoogbewuste) jongeren en jongvolwassenen (Specialisatie Autisme (ASS), AD(H)D, HSP).
Live muziek, dansen, mijn stem gebruiken, schrijven, diepgaande gesprekken, natuur, dieren, knapperende haardvuurtjes, fotografie, wandelen, creatief bezig zijn - zowel individueel als in verbinding met anderen - is waar ik van oplaad.
Hier om jou als mens weer te laten voelen en in contact te brengen met dat waar het echt om draait. Nieuwsgierig naar hoe ik daar ben gekomen? Lees hieronder verder.
​
Meer informatie over mijn opleidingen en werkervaring is te vinden op mijn persoonlijke LinkedIn pagina.
Hoe het begon
Al van jongs af aan leek ik niet helemaal volgens de maatschappelijke verwachtingen te reageren op situaties. Ik had toen geen idee dat ik meer prikkels ervaarde dan de meeste mensen en dat ik luisteren soms lastig vond omdat de energie niet strookte met de woorden. Als kind is het moeilijk om dit te achterhalen, zeker als jouw omgeving het eigenlijk ook niet zo goed begrijpt. Hoe kun je jezelf dan gaan begrijpen? Ik noemde mezelf regelmatig een spons die energieën en emoties van anderen opzoog en na verloop van tijd niets anders kon dan dat met een grote huilbui te ontladen met allerlei fysieke klachten van dien. Ik heb altijd vanuit een soort helicopterview naar de wereld en de mensen om me heen gekeken. Ik voelde me kennelijk niet veilig genoeg in mijn eigen lichaam. Ik ben me gaan gedragen als een kameleon. Ik paste me aan naar wat er van me werd verwacht. Want ‘dat wat ik voelde klopte toch niet?’ Ik richtte mijn energie naar buiten in plaats van naar binnen. Thuis kon ik de spanning niet ontladen, hier liep het eerder juist meer op. Steeds meer schilden creëerden zich rondom mijn kern en de spanning bouwde zich met de jaren op. Hier en daar wat emotionele uitspattingen, en veel (‘onverklaarbare’) lichamelijke klachten, maar me niet laten kennen: pijnstillers of antibioticaatje erin en daarna weer gauw verder met wat er te doen stond.
Waar ik mee te maken kreeg
Ik weet snel wat een ander nodig heeft. Mijn voelsprieten stonden altijd aan. Een vloek en een zegen. Een verantwoordelijke harde werker noemde ik mezelf, maar dat was ik niet, dat was mijn schild. Het schild dat ik had gecreëerd om vooral maar niet te veel te voelen en mezelf te zijn. Ik kwam vlak na mijn studie Toegepaste Psychologie in een omgeving te werken waar de spanningen dusdanig opliepen dat mijn lichaam zelf ging aangeven dat het klaar was. Ik kreeg het label van gegeneraliseerde angststoornis omdat ik overal, echt overal, over piekerde. Mijn hele lichaam deed zeer. Daarnaast viel ik kilo’s af en bleek ik ontstekingen te hebben in mijn darmen. Ik kon niet anders dan me ziekmelden op werk. Ik heb wekenlang gehuild. Ik raakte om het minste geringste in paniek, hyperventileerde, had oorsuizen, 'shake' aanvallen, spierspanningen en - schokken, en ik sliep niet tot nauwelijks.
Van een regulier perspectief naar een holistisch perspectief
Ik ging in therapie bij een psycholoog om het over mijn piekergedachten te hebben en ik ging naar een specialistische MDL-arts voor mijn darmen. Als kers op de taart kreeg ik ook nog de diagnose van de chronische ziekte van Crohn (Meer over weten? Lees hier mijn blog hierover.) Mijn psycholoog had alleen tijd voor de behandeling op mijn zo-gelabelde angststoornis. Mijn MDL-arts was alleen gefocust op mijn spijsverteringskanaal. Op zich was dit beide nodig voor mijn herstel, maar ik merkte dat ik vragen had over een eventuele verbinding tussen mijn piekergedachten, overspannenheid en mijn darmen. Dit zou kunnen, maar daar konden de psycholoog en arts mij niet verder in helpen. Ik slikte braaf mijn medicatie en maakte de sessies met de psycholoog af. Ik ging op zelfonderzoek uit en las veel boeken. Los van dat ik erachter kwam dat ik hoogsensitieve eigenschappen heb, zoals helder weten en helder voelen, kwam ik in aanraking met o.a. het holisme, taoïsme en de Polyvagaaltheorie. Ik besefte dat er op veel verschillende niveaus bij mij nog ontwikkeling nodig was en dat de behandelingen door de psycholoog en MDL-arts mij op de korte termijn wel beter zouden laten voelen, maar dat op de lange termijn ik weer in eenzelfde patroon van overspannenheid zou komen. Dit omdat zij alleen de symptomen behandelden. Ik had wat te behalen op alle holistische niveaus en mijn zenuwstelsel uit de overlevingsmodus te krijgen. Ik wilde naar de angel/de oorzaak, en niet alleen de symptomen bestrijden. Want het moest toch ergens vandaan komen?
Stukje bij beetje heb ik mijn innerlijk kind aan de hand genomen en ben ik oude trauma’s, overtuigingen, patronen, mechanismen, angsten gaan aankijken, heb ik mijn familiesysteem onder de loep genomen en heb ik passendere keuzes gemaakt voor mijn persoonlijke ontwikkeling.
De holistische aanpak wierp haar vruchten af
Doordat ik dat wat in mijn lichaam opgeslagen zat aan emotie bevrijdde, door het niet meer te negeren maar in alle veiligheid te doorvoelen en van daaruit verdere actie te ondernemen, begon de energie weer te stromen. Ik kon mezelf weer voelen en daar waar ik nu écht blij van word. Ik volgde een loopbaantraining, ging me veel meer in de natuur bevinden, onttrok me uit niet-dienende situaties en (vriendschappelijke) relaties, veranderde van baan en ben de opleidingen tot Reiki Master en Holistisch Therapeut gaan volgen. Ik heb onderhoudsmedicatie voor mijn darmen afgeslagen aangezien er geen nieuwe ontstekingen ontstonden en slik dus al jaren geen medicatie meer voor die ‘chronische' ziekte. (Dit is absoluut geen aanmoediging om pillen te laten staan of artsen niet serieus te nemen; ik geloof echt in een nauwe samenwerking tussen de reguliere en de complementaire zorg!)
Eerst (veilig) voelen, dan groeien
Mijn gekke onverklaarbare fysieke kwaaltjes, piekergedachten en de aanhoudende stress zijn verdwenen, en als er al iets opkomt weet ik hoe ik hiernaar kan kijken en luisteren. In de basis voel ik mij ontspannen en zelfverzekerd. Ik ben gaan samenwerken met mijn lichaam, mijn zenuwstelsel gaan begrijpen en leren reguleren, ik ken mijn grenzen en ik weet hoe ik mezelf op alle holistische niveaus kan voeden. Energie is mijn taal. Ik sta weer in verbinding met mezelf en daardoor ook in liefdevollere diepere en goed gegronde verbinding met anderen.
Hoe meer lagen je van jezelf kent en heelt, hoe meer je dit ook in de ander zult herkennen en liefhebben.
Verliefd op het leven; op alle donkere en lichte kanten.
